Ταξιδιωτικές πληροφορίες Ρόδος

Ιστορικές Πληροφορίες

Αρχαία ιστορία

Η Ρόδος κατοικήθηκε από την Εποχή του Λίθου. Στην προϊστορική εποχή το νησί κατοικήθηκε από τους Κρητικούς, , τους Φοίνικες και τους Δωριείς. Μετά τον Τρωικό πόλεμο ξεκινάει η ταχεία πρόοδος και ανάπτυξη του αρχαίου πολιτισμού της Ρόδου και συγγραφείς. Από το 200 π.Χ. η Ρόδος έγινε σύμμαχος της Ρώμης και ήταν υποχρεωμένη να έχει τους ίδιους φίλους και εχθρούς με τους Ρωμαίους, αλλά από τον 1ο αιώνα π.Χ. άρχισε αργά να παρακμάζει.

Βυζαντινή περίοδος μέχρι την σύγχρονη ιστορία

Μετά τη διαίρεση του ρωμαϊκού κράτους, στις αρχές του 4ου αιώνα, η Ρόδος εισήλθε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Σε 515 μ.Χ. η πόλη της Ρόδου καταστράφηκε από σεισμό και χτίστηκε ξανα από τον αυτοκράτορα Αναστάσιο. Κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων κατελήφθη από τους Πέρσες (620 μ.Χ.).

Τον 9ο αιώνα υπέφερε πολύ στα χέρια των Σελτζούκων του Χαρούν αλ Ρασίντ που λεηλάτησαν το νησί βάρβαρα (807 μ.Χ.). Τον 11ο αιώνα άρχισε η αναγέννηση της προηγούμενης εμπορικής δραστηριότητας και η Ρόδος δημιούργησε εμπορικές σχέσεις με τη Δύση με τους Σταυροφόρους, στους οποίους η Ρόδος προμήθευε πλοία και μισθοφόρους.

Πάνιδα Χλωρίδα

Η Ρόδος, φιλοξενεί δεκάδες ενδημικά είδη της χλωρίδας και πολλά σπάνια ζώα. Το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου έχει έκταση 1.398 τ.χλμ. και μήκος ακτογραμμής που φτάνει τα 220 χλμ. Η Ρόδος είναι γεμάτη από μικρά ποτάμια, ρεματιές και χειμάρρους με σημαντικότερα την Κοιλάδα των Πεταλούδων, τις Επτά Πηγές, τον Ασκληπινό, τον Λουτάνη, τον Γαδουρά, τον Πελεκάνο, τον Σιανίτη, τον Χειρενό, τον Πελέμονη, τον Μάκαρη, τον Σκολονίτη, τον Μεριδιάτη, τον Σκοντουλιάρη και τον Αργυρό. Στα κεντρικά του νησιού έχει δημιουργηθεί η όμορφη τεχνητή λίμνη του Γαδουρά, ενώ λίγο πιο νοτιοδυτικά βρίσκεται η μικρότερη τεχνητή λίμνη της Απολακκιάς. Στο νησί υπάρχουν και αξιόλογα φαράγγια, όπως του Κόνταρη, του Κοπριά και του Ξετρύπτη. Η Ρόδος είναι διάσημη για την σπανιότητα των φυτών της. στο νησί υπάρχουν περισσότερα από 1.400 είδη φυτών από τα οποία τα 26 είναι ενδημικά και τα συναντάμε μόνο εκεί . Παλαιότερα το νησί καλυπτόταν από πυκνά δάση τραχείας πεύκης τα οποία σταδιακά συρρικνώθηκαν λόγω των πυρκαγιών. Σήμερα η βλάστηση στα βουνά αποτελείται από τραχείες πεύκες και κυπαρρίσια στην άγρια μορφή τους. Άλλα δέντρα είναι τα πλατάνια, τα θαλασσόκερδα, τα σφεντάμια, τα πουρνάρια, οι αριές, τα φυλίκια, οι αγριελιές, οι κουτσουπιές και οι αγριοκουμαριές. Ξεχωρίζει η παρουσία της όμορφης ζητιάς (Liquidambar orientalis), ενός ασιατικού δέντρου που στην Ευρώπη συναντάται μόνο εδώ. Οι λάτρεις των φυτών έρχονται για να συναντήσουν τα εμβληματικά ενδημικά είδη της Ρόδου, όπως τη φριτιλάρια το κυκλάμινο , την σιληνή την μαργαρίτα A την καμπανούλα την παιώνια , την ορχιδέα την κενταύρια το αγριόσκορδο Η Ρόδος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους ορχιδεότοπους της Ευρώπης με πολλά σπάνια και ενδημικά είδη

Γαστρονομία Ρόδος

Η βάση της ροδίτικης κουζίνας είναι το σιτάρι και η ελιά . Θα έχετε την ευκαρία να δοκιμάσετε γευστικά πιάτα με βάση το κρέας, φρέσκα ψάρια και θαλασσινά, σαλάτες, μεγάλη ποικιλία από γλυκά και επιδόρπια φτιαγμένα από δημητριακά, ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς, φρούτα, μέλι και μυρωδικά, συνθέτουν την μοναδική Ροδίτικη κουζίνα. Ιδιαίτερα διαδεδομένο στο νησί είναι το πλιγούρι από στάρι, τα ζυμαρικά όπως τραχανάς, μακαρόνια, χυλοπίτες και πράσινα όπως κάππαρη, άγρια χόρτα, βλίτα, κληματόφυλλα, κόκκινες κολοκύθες, κρεμμύδια, φασολάκια και άλλα πολλά που χρησιμοποιούνται σε πολλές παραδοσιακές συνταγές.

Παραδοσιακά πιάτα

Από τα ορεκτικά δοκιμάστε τα ροδίτικα πιταρούδια (ρεβυθοκεφτέδες με άφθονο ψιλοκομμένο δυόσμο, κρεμμύδια και μια ντομάτα), κολοκυθοκεφτέδες, ντολμάδες μεφακές σε φύλλα κυκλάμινου. Από τα κυρίως πιάτα γευτείτε βλίτα και γλιστρίδες γιαχνί, γεμιστά (από ντομάτες και πιπεριές και κολοκυθοανθούς ή κρεμμύδια), κολοκούδι στο φούρνο, φασολάκια μπαρμπούνια με ντομάτα και πιπεριά, καράβολους (σαλιγκάρια κοκκινιστά με άφθονα κρεμμύδια και κύμινο ή με πλιγούρι), εντράδα με κρέας και λαχανικά, κατσικάκι στον πυδιακό , κοτόπουλο με πληγούρι, σπετζοφάι και όρνιθα με λουκούμι (είδος ζυμαρικού), λόπια (κατσικίσιο κρέας με λόπια δηλαδή ξερά φασόλια ή ρεβύθια). ιδιαίτερο πιάτο, αποτελούν οι αμάραγγοι, δηλαδή τα βλαστάρια των μαργαριτών του Μαγιού, που τρώγονται βραστά με ξύδι, συνοδεία σκορδαλιάς. Επίσης, από την ροδίτικη κουζίνα δεν λείπουν τα εκλεκτά τυριά (σκληρά, μαλακά και ημίσκληρα), που παράγονται κυρίως στα ορεινά χωριά. Τα «καμηλάκια», τα κυκλάμινα όπως ονομάζονται στη Ρόδο, έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην τοπική γαστρονομία . Τα τρυφερά φύλλα από τα κυκλάμινα αφού ζεματιστούν, όπως ακριβώς και τα αμπελόφυλλα, γεμίζονται με ρύζι και περιχύνονται με αυγολέμονο οι βολβοί των κυκλάμινων καθαρίζονται από την εξωτερική φλούδα και ξύνονται όπως το κυδώνι, ξεπικρίζονται αφού σιγοβράσουν με άφθονη ζάχαρη και τριμμένο μοσχοκάρυδο τρώγονται ως γλυκό του κουταλιου!

Ροδίτικα γλυκίσματα

Το πατροπαράδοτο γλυκό των Ροδιτών για όλα τα χαρμόσυνα γεγονότα, είναι το μελεκούνι. Έχει μαλακή υφή άρωμα από φλούδα πορτοκαλιού, κανέλα και μοσχοκάρυδο. Μαντινάδες (ένα είδος μικρού ξεροτήγανου), μοσχοπούγκια ταχινόπιτες πελτέ από καΐσι. Μην παραλείψετε κατά την παραμονή σας στο νησί να πιείτε και την ροδίτικη σούμα. Παράγεται στο χωριό Έμπωνας στα τέλη Σεπτεμβρίου.

Φαγητό και Ποτά

Οι περισσότερες παραδοσιακές συνταγές της Ρόδου έχουν τις ρίζες τους στη δωρική Ρόδο, την εποχή όπου τα δημητριακά είχαν ιδιαίτερη θέση στο διαιτολόγιο των Ροδίων. Ο Αθηναίος στο έργο του «Δειπνοσοφισταί» αναφέρει ότι οι Ρόδιοι στην αρχή του δείπνου έφερναν αγοραστούς άρτους, μεταξύ αυτών και τον «εσχαρίτη», ένα γλύκισμα καμωμένο με λάδι, κάτι σαν τις σημερινές τηγανίτες με μέλι και τον «Αταβυρίτη». Στην αρχαία Ρόδο αγαπούσαν ιδιαίτερα την ψαρόσουπα. Ορισμένες από τις διατροφικές συνήθειες της Ρόδου τις συναντά κανείς και σε πολλές περιοχές της Μεσογείου όπως για παράδειγμα τη Μικρά Ασία και τη Νότια Ιταλία, γεγονός που μαρτυρά τους αρχαίους συγγενικούς δεσμούς και τις επαφές που είχε η Ρόδος με τις χώρες αυτές. Κάποια από τα φαγητά αυτά έχουν μυητικό ή θρησκευτικό χαρακτήρα όπως για παράδειγμα τα φαγητά και τα γλυκίσματα που πλαισιώνουν αρραβώνες, γάμους, βαφτίσεις και θρησκευτικές γιορτές όπως το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και το Δεκαπενταύγουστο.

Με δεδομένο ότι η Ρόδος αποτελούσε πάντα σταυροδρόμι των πολιτισμών, η γεύση και η διατροφή έλκει στοιχεία από την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική. Η βάση της ροδίτικης κουζίνας ήταν πάντα το σιτάρι και η ελιά, ενώ οι περισσότερες τροφές περιλαμβάνουν στοιχεία της ροδίτικης γης, της κτηνοτροφίας του νησιού και της αλιείας. Σήμερα η ροδίτικη μαγειρική στηρίζεται σε νοστιμιές της θάλασσας, σε πρωτότυπες σαλάτες που δημιουργούνται από νέα κηπευτικά προϊόντα όπως η ρόκα, το αβοκάντο και το εστραγκόν που καλλιεργούνται στο νησί και σε κρεατικά μαγειρεμένα με νέες σύγχρονες συνταγές.